Geplaatst op 05 juli 2019
Veertig jaar heeft Freddy Sikkes met veel passie en naar eigen zeggen ‘liefde voor de kids’ in het onderwijs gewerkt. Eind 2018 nam hij afscheid als directeur van het Maarten van Rossem, vrijdag 28 juni van Het Westeraam. “Ik heb een bevoorrecht leven”, blikt de onderwijsman terug.
Geen moordkuil
Eén ding is duidelijk: Freddy Sikkes vond het fantastisch om met vmbo-leerlingen te werken. “Deze leerlingen maken van hun hart geen moordkuil, ze vertellen je rechtstreeks waar het op staat.” Toch begon zijn loopbaan op 1 augustus 1979 niet direct op het vmbo, maar voor de klas op het Lorentz. Daar bleef hij totdat hij in 1994 de vraag kreeg om voor meer verbinding te zorgen tussen Lorentz Elst en het toenmalige agrarisch praktijkonderwijs in Elst. “De Elster Pravo fuseerde met het Lorentz. De bedoeling was dat Lorentz Elst een mavo-afdeling zou krijgen, waarbij leerlingen naar de havo van het Lorentz in Arnhem konden doorstromen.”
Ruimte geven
In die periode ontdekte Sikkes hoe belangrijk het is om kinderen de ruimte te geven. ‘De leerlingen laten zijn wie ze zijn’ en hen ‘laten zien dat ze gezien worden’ zijn woorden die Sikkes tot op de dag vandaag bij zich draagt. “Vooral vmbo-leerlingen hebben behoefte aan die ruimte.”
De samenwerking tussen de Elster Pravo en Lorentz Elst mondde uit in een nieuwe school, Het Westeraam. In 2005 opende Freddy het gloednieuwe schoolgebouw. Hij was bij hele bouw betrokken; van het onderwijskundig concept tot de daadwerkelijk bouw. Dat schooljaar was hij zelfs directeur van de nieuwe school.
Van betekenis zijn
Omdat het onderwijsconcept Sikkes zelf niet zo goed paste, nam hij aan het einde van dat schooljaar afscheid. Zijn volgende stap werd het Beekdal Lyceum, waar hij als conrector van de onderbouw en de hele havo-afdeling startte. Dat bleef hij tot januari 2009. “Mijn moeder was te komen overlijden. Met de erfenis kwam geld vrij, ik besloot om een poosje niet te werken. Anderhalf jaar heb ik toen de wereld rondgereisd; Australië, Thailand, Nieuw-Zeeland. Na die periode wilde ik het liefst terug naar het vmbo.”
Juist op dat moment ontstond een vacature voor directeur op het Maarten van Rossem. Sikkes werd aangenomen. “Op mijn 56e werd ik zomaar directeur! Nooit had ik die ambitie, wel vond ik altijd: ‘Het moet leuk en interessant zijn’. En ik wilde het gevoel hebben dat ik de juiste stap ging zetten. Het Maarten van Rossem bleek een geweldige school, een kleurrijke school, dáár kon ik van betekenis zijn.”
Geen gespreid bedje
Maar in een gespreid bedje kwam Sikkes niet. En dat kwam hij ook niet toen hij enkele jaren daarna de directeurspost kreeg op zijn oude school, Het Westeraam. De onderwijsman gaat verder: “Voortdurend is er de strijd om genoeg leerlingen. Toen het Maarten van Rossem van start ging, waren er zo'n 800 leerlingen. Toen ik kwam, hadden we 330 leerlingen. In 2010 kwam de Wethouder van Bronckhorstschool in de school en groeiden we weer naar 530 leerlingen. En nu zijn het er zo'n 380. Die fluctuaties zijn voor een school heel moeilijk. Het is continu hard werken aan de kwaliteit van het onderwijs én aan het verkrijgen van genoeg leerlingen. Op het Maarten van Rossem komt daar het imago nog bij. Oude beelden krijg je niet zomaar weg. Zo jammer, want vraag je het de leerlingen…dan hoor je van hen dat ze het een fijne school vinden.”
Inclusief onderwijs
Toch zette Sikkes een heel aantal stappen, in naar hij hoopt de goede richting. “Want of je echt de juiste keuzes maakt, weet je natuurlijk nooit”, zegt hij. Supertrots is hij op de komst van de Kentalis-afdeling binnen de school; de afdeling voor leerlingen die meer moeite hebben met leren. “Je moet deze leerlingen niet pamperen in een eigen schoolomgeving, maar ze laten meedraaien op een gewone school. Dat levert de leerlingen uiteindelijk een veel betere aansluiting op het mbo-onderwijs op. Nog altijd ben ik groot voorstander van inclusief onderwijs. Daarmee bedoel ik het aanvaarden van de verscheidenheid en gelijkwaardigheid van leerlingen. Misschien moeten we weer veel meer toe naar brede scholengemeenschappen.”
Allerleukste
Zodra het over de kansen voor leerlingen gaat, begint de scheidend directeur sneller te praten. Hij heeft nog zoveel ideeën. Zoals meer maatwerk, minder vastleggen in roosters, leerlingen verantwoordelijk laten zijn voor hun eigen leerproces, het bedrijfsleven betrekken bij het onderwijs. “Daarmee bezig zijn vond ik altijd het allerleukste om te doen”, geeft hij toe. En hij weet zeker: “De samenleving is nu klaar voor die transitie en de technieken zijn er nu ook voor. Laat een leerling een paar weken in een bedrijf rondlopen en zelf een hele gas- of elektriciteitsleiding aanleggen. Dat hij dan een keer een les Engels mist, hoe erg is dat? Zo’n leerling loopt dat echt wel weer in, maar voor het eerst een gasleiding aanleggen blijft ‘m z’n hele leven bij.”
Jongensdroom
Zelf pakt Sikkes de handschoen niet meer op, hij gaat na de zomervakantie met pensioen. Jammer? “Ik ben vooral heel trots, mijn leven in het onderwijs was als een jongensdroom.” Nog een paar hoogtepunten komen voorbij. De speciale Gelderlander-editie bij de opening van Het Westeraam. De start van de klusklas op hetzelfde Westeraam, begin dit schooljaar. Maar ook de talentweken op het Maarten van Rossem. Waarbij studenten van de Urban Dance-afdeling van het ROC Rijn IJssel samen met de leerlingen van het Maarten van Rossem een hele voorstelling in elkaar zetten. En in 2013 de actie met Warchild, die maar liefst €13.000,- opleverde. “Ik ben zo blij dat ik 40 jaar in het onderwijs heb mogen zijn. Ik heb nooit overwogen iets anders te gaan doen, die vraag ook nooit gekregen trouwens. Ik mag blij zijn dat ik zo’n baan bij Quadraam heb gehad. Quadraam heeft mij gezien en mij al die kansen gegeven.”
« Terug naar overzicht