Letters verwisselen mag in deze klas

• Home ›
• Nieuws ›
• Letters verwisselen mag in deze klas

Dorp of drop. Letters verwisselen mag in deze klas. Jongeren met een buitenlandse afkomst leren Nederlands en hun plek vinden in Arnhem in de internationale schakelklas, sinds kort gevestigd in het Maarten van Rossem in Arnhem-Zuid. Daar krijgen kinderen van over de hele wereld les. De Gelderlander mocht meekijken in klas 1-O.

Leerlinge Tamara is heel gedreven. Ze oefent elke dag haar Nederlands. ,,Met mijn zus praat ik daarom thuis Nederlands. En ik zit op volleybal. Met Nederlandse meiden.” Thalya heeft een bijbaantje en moet daar Nederlands praten. Soms moet ze zoeken naar woorden, geeft ze toe. Maar dat is helemaal niet erg, vertelt ze. Daar leer je van.

Docente Karin van Vorst heeft de jonge nieuwkomers geleerd dat ze fouten mogen maken. En nee, je mag geen sorry zeggen in deze klas als je een fout maakt. Van Vorst vindt het dan ook niet erg als kinderen uit haar klas letters verwisselen omdat ze moeten leren van links naar rechts te schrijven en niet andersom. ,,Dorp wordt dan wel eens drop. Door veel te herhalen, leren ze de letters vanzelf in de goede volgorde zetten.”

De ISK (internationale schakelklas) zit al zo’n dertig jaar in Arnhem en al jaren bij ’t Venster in Arnhem-Noord. Daar is plek voor zo’n 250 leerlingen uit Arnhem en de wijde omgeving. Omdat er meer nieuwkomers zijn dan er in ’t Venster les kunnen krijgen, krijgt een deel sinds deze zomer les aan de Groningensingel. Eerst in het oude gebouw van het Lorentz Lyceum, sinds april in het Maarten van Rossem.

Naar Nederland gevlucht
In de schakelklas zitten niet alleen kinderen die met hun ouders naar Nederland zijn gevlucht. Er zitten ook kinderen bij expats, arbeidsmigranten en kinderen die zijn meegekomen met ouders die voor de liefde naar Nederland zijn geëmigreerd. ,,Ze komen overal vandaan, uit de hele wereld’’, zegt docente Van Vorst.

Klas 1-O is in september begonnen. ,,In het begin was het wel lastig om Nederlands te praten’’, vertelt Louis. ,,We spraken toen Engels met elkaar. Maar nu hebben we afgesproken dat niet meer te doen. We spreken alleen nog Nederlands.”

Deze kinderen krijgen twee jaar les in de ISK voor ze naar een gewone middelbare school of het mbo gaan. Om Nederlands te leren, maar ook om hun plek te vinden in onze maatschappij. ,,Ze leren verbinding zoeken’’, legt Van Vorst uit. ,,In het begin heb ik samen met Louis geschaakt’’, vertelt Maziyar, ,,omdat daarbij geen taal nodig is.”

Elk van de leerlingen in de klas heeft zijn eigen verhaal. Veel zijn gevlucht voor oorlog. Docenten staan elke ochtend bij de deur om de kinderen een hand te geven. Om ze welkom om te heten, maar ook om even te kijken hoe het met ze gaat. ,,Sommigen slapen met een heel gezin in een kamer in het asielzoekerscentrum. Nou ja, slapen... Dat lukt daar nauwelijks’’, zegt afdelingsleider Dirk van Oosteren. ,,Veel kinderen hebben trauma’s. Sommigen zijn hier alleen. We hebben veel oog voor de thuissituatie, want leren lukt pas als kinderen zich op hun gemak voelen.”

Van Vorst vertelt dat ze dagelijks kinderen ziet die het moeilijk hebben. ,,Wat je dan kunt doen? Je probeert er te zijn voor ze. Ze hebben die aandacht echt nodig. Je kunt niet altijd veel van ze vragen. Soms vertrekt een leerling van de een op de andere dag. Is de asielprocedure afgewezen of moeten ze opeens naar een andere plek. Dat doet ook iets met de achterblijvers. Daarom is het zo belangrijk dat de leerlingen zich veilig voelen, dat ze zich gezien en gehoord voelen.”

Doorstromen naar de havo
Haar collega Remco Baron vult aan: ,,En dat ze hier gewoon puber mogen zijn. Want dat kan hier. Deze school is hun wereld. Je hoort ook dat ze in vakanties niet goed weten wat ze moeten doen. Dan zitten ze maar op dat azc. In deze klas hebben we nu een steady groep van twaalf leerlingen van wie er twee volgend jaar al door kunnen stromen naar de havo. Daar zijn we echt trots op.”

Louis merkt op hoe fijn het hier is. ,,Hier is geen oorlog‘’, zegt hij.

Ihor: ,,Waar ik vandaan kom wel. En school is hier zo veel beter. Hier heb ik perspectief, hier heb ik een toekomst. Veel meer dan in Oekraïne.”

Maziyar: ,,School is echt leuk. Maar ik mis hier wel natuur- en scheikunde.” Thalya knikt en zegt; ,,Ik ook. We hebben hier alleen taal en rekenen.” Louis: ,,Maar geen wiskunde.”

Sinterklaas en Kerstman
Wat ze dan leren? Wat Pasen en Pinksteren is, het verschil tussen Sinterklaas en de Kerstman. Over de provincies en politiek. En over alle wereldgodsdiensten. ,,En we kijken het Jeugdjournaal’’, zegt Louis. ,,En we lezen. Elke dag twintig minuten. Daar beginnen we mee.” Van der Vorst: ,,Het is eigenlijk twee jaar lang heel hard werken aan onze taal, zodat ze straks zo hoog mogelijk in het reguliere onderwijs in kunnen stromen.”

Bron: de Gelderlander, 29 mei 2024

« Terug naar overzicht